mardin usulü biraz daha leziz geldi bana, (ceviz büyüklüğünde haşlama olan versiyon). antep yada hatay yöresinin ise kızartmanın getirisi ile lezzetleniyor,
eğer bir mekanda yiyorsanız kızartma midenize dokunabilir, ekşitebilir. kısaca riskli bir ürün. mekana itimadınız yoksa evimde yapayım deme şansı da sınırlı. herkesin harcı değil, benim gibi kontrolsüz özgüvenli iseniz bir pazar sabahı trt 1'de kovboy filmi izlerken içli köfte yapıp yiyelim yav diyebilirsiniz. sonrası ise bütün pazarınızı yiyebilir, düşündüm de benim pazar'larım pek değişmemiş yine bir pazar sabahı ressam bob'u izleyip ben daha iyi yağlıboya resim yaparım deyip tuval, palet aramışlığım, süperman'i izleyip pelerinle uçmaya çalışmışlığım var. mizaç değişmiyor 30'lar sonrası da yerini daha iyi köfte yoğurur, daha iyi salata yaparıma bırakmış. ne diyorduk yine bir pazar günü içli köfte yapalım diye tutturunca malzeme arayışına girdim ancak işimiz zor zira içli köfte bulguru çok özel, batıda bulma şansı pek yok. sıfır numara bulgur dedikleri un'a yakın bir güneydoğu bulguru bulmamız lazım. bulguru bulduk, kıyma, baharatlarımız vs var ama inanılmaz bir el maharati ile zar gibi bir bulgur duvarının içine kıyma harcını hapsetmek gerekli. amatörler için o bulgur duvarı zar gibi olmuyor kalın bir tabaka oluyor ve kızartmada kütür kütür ağza geliyor. benim ilk ve son denemem olumsuzdu ancak mersinli bir komşumun içli köftesini yiyince diz çöküp tövbe istedim. yapan yapıyor saygımız sonsuz.