-yeni tanıştığım insanlar üzerinde yarattığım heyecandan rahatsızım..gerçek ben değilim o.. esasında fazlasıyla sıkıcıyım..

-cidden çok beklentisizim, yani kendime dair..öyle de olabilir böyle de...farketmiyor pek..ama mesela şu anda karşımda oturan ve senelerdir illet bi hastalıkla mücadele eden ve ve sonsuz bi teslimiyetle sabreden arkadaşın artik basedemedigi seylerden kurtulmasını çok istiyorum. insanın bu çaresizliği içimi yaralıyor..

-bugün yine ismail cem den başlayarak bir sürü insanın nasıl öldüğünü okudum..herkes ölmüş ya. .yaşamak boş ve acıklı geliyor.

-az önce bi arkadaş "bana demagoji yapma" dedi..hakkaten demagoji yapıyordum..