-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.75)
"yüzyıllık yalnızlık'ı yazmaya başladığımda, çocukluğumda beni etkilemiş olan her şeyi edebiyat aracılığıyla aktarabileceğim bir yol bulmak istiyordum. çok kasvetli kocaman bir evde, toprak yiyen bir kız kardeş, geleceği sezen bir büyükanne ve mutlulukla çılgınlık arasında ayrım gözetmeyen, adları bir örnek bir yığın hısım akraba arasında geçen çocukluk günlerimi sanatsal bir dille ardımda bırakmaktı amacım. yüzyıllık yalnızlık'ı iki yıldan daha kısa bir sürede yazdım, ama yazı makinemin başına oturmadan önce bu kitap hakkında düşünmek on beş, on altı yılımı aldı. büyükannem, en acımasız şeyleri, kılını bile kıpırdatmadan, sanki yalnızca gördüğü olağan şeylermiş gibi anlatırdı bana. anlattığı öyküleri bu kadar değerli kılan şeyin, onun duygusuz tavrı ve imgelerindeki zenginlik olduğunu kavradım. yüzyıllık yalnızlık'ı büyükannemin işte bu yöntemini kullanarak yazdım. bu romanı dikkat ve keyifle okuyan, hiç şaşırmayan sıradan insanlar tanıdım. şaşırmadılar, çünkü ben onlara hayatlarında yeni olan bir şey anlatmamıştım, kitabımda gerçekliğe dayanmayan tek cümle bulamazsınız."
(tanıtım bülteninden)
-
marquez'in hikayelerinin bizim hikayelerimizden tek farkı isim ve yerlerin ispanyolca olması. az biraz da cinsellik vurgusu. bu kitaba da bu düşüncelerle başladım ve yanılmadım da açıkçası. bu kadar farklı kültürlerde bu kadar uzak coğrafyalarda aynı hikayelerin yaşanıyor olması dünyadan beklentimi düşürüyor. pislik her yerde aynı pislik.
kitabı yüzde yüz kurgu hikaye diye okuyamıyorsun, gerçek bir hikayeymiş gibi de okunmasına izin vermeyen doğaüstü öğeler var içinde. burada devreye yazarın becerisi giriyor ve küçük dokunuşlarla bu orantıyı gayet kararında tutuyor usta.
isimler konusunda bende genel çoğunluğa katılıyorum ursula dışında kimin elin kimin cebinde, ölen kim doğan kim belli değil kitapta. isimleri akılda tutmak konusunda bir yol bulabilirseniz mutlaka okunması gereken bir kitaptır.