kar yagiyor, yurumek icin daha guzel zaman bulamazdim. yuzumde kocaman bir gulumseme ile yurudum, ya kar durunca ya yorulunca donerim diye dusunmustum once kar durdu. butun bu mutlu aktiviteden sonra bombos eve geldim.

annem telefonda babanin selami var diyince ben de ona duvarlarimin selami var demistim, bir haftadir oturup buna dertleniyorlarmis aile boyu. melankolik de olsa saka yapmistim aslinda. bu duvarlarimla konusmadigim anlamina gelmiyor, tavan da benim icin cok onemli. aksam yatiyorum tavan, sabah kalkiyorum tavan. sirt ustu yatmak daha saglikli.