filmden haberim yokken geçtiğimiz mart ayında tiyatro sahnesinde başka bir ad ile izledim kendisini; (bkz: mutluyduk belki bugüne kadar - paolo genovese) . bu arada filmden haberiim yok dedim ama bizimkilerin sinema salonlarına taşıdığını bilmiyordum zira burada zaten çok alakam olmadığı da ortaya çıkıyor sinema hakkında. neyse cidden ilgi alanım değildir ama söz konusu izlediğim bir tiyatro oyunu olunca, üstelik başarılı da bulduğum genel olarak, hemen açıp izledim.

ben tiyatrodaki oyunculukları daha çok beğendim açıkçası. hele hele deniz karaoğlu üzgünüm ama çağlar çorumlu'dan çok daha iyi bir performans çıkarmış. gökçe eyüpoğlu'ndan da bahsetmesem olmaz. belçim bilgin'i hiçbir zaman beğenemedim. bu filmde de çok eğreti durmuş üzgünüm.

yine kıyas yapacağım ama diyaloglar oyuna göre çok karaktersiz ve az kalmış. görüntü ve yemek masasını pek güzel bulduğumu söylemem lazım ama bu filme dair.

not: pek çok ülkede senaryosu sahnelere taşınmış bir konudur. günümüz teknolojisini ve insan ilişkilerini güzel bir şekilde ortaya serip insanı silkelendiren bir yanı olduğu da aşikar. bu sebeple diğer uyarlamaları da izlemek aslında güzel olabilir.