hayatım boyunca mükemmel arkadaş hayaliyle kıvranıp durdum. insan standartlarım o kadar yüksekti ki çeşitli vakitlerde insanları durmadan hayatımdan çıkarttım ve böylece arkadaş sayım hiçbir zaman 10'u geçmedi. evet bu normal bir durum, çoğu insanın hayatında 10 dan fazla arkadaş bulundurması zaten tuhaf olurdu ancak dediğim gibi ben insan standartları çok yüksek, empatiden ve duygulardan yoksun; ne kadar kendimden nefret edersem edeyim değişmeyi başaramamış bir insanım. bu insanları sevmemin tek sebebi bana benzemeleriydi. 3 sene önce çok yalnız kaldığım bir zaman oldu, çevremdekileri bu 10 insana, dolayısıyla da bana benzemedikleri için sevmedim, onlardan nefret ettim. çok büyük bir yalancıydım...
2-3 gün önce bir karar aldım. bir daha kimseyle samimi bir ilişki kurmamak üzere bütün arkadaşlarımı çöpe attım. ben bu davranışı hayatımın önceki safhalarında da çokça gerçekleştirmiştim. birçok insanı hayatımdan bu şekilde sildim. ancak bu 10 insan kendilerini zorla hayatıma soktu. ben kendimi insanlara açabilen biri hiçbir zaman olmadım, bu insanlar geldi, hayatıma tecavüz etti ve ben de bundan hoşlandım. korktum, keyif aldığım insanları kaybetmekten korktum. içlerinden bazıları benim hayalimdeki mükemmel arkadaşa çok yakındı. ancak, onları istisna olarak kabul edemezdim, hali hazırda zaten büyük bir yalancıydım ve bu utançla onların yüzüne bakamazdım. önce bu 10 kişiden ve ardından sosyal medya hesaplarımdan kurtuldum. hepsine durumu tam olarak açıklayamadım. işte yeniden yalan söylüyordum. ancak bu sefer başkalarına söylüyordum yalanımı. itiraf etmek gerekirse bu hayatta sevdiğim tek kişi benim ve başkalarına yaptığım kötülükler beni gram incitmiyor. evet son bir yalan söyledim insanlara, ama bu yalan beni kendi karaktersiz düşüncelerimden kurtardı. artık kendimle barışık bir insanım, çünkü aslında kimseyi sevmediğimi biliyorum ve bir yalancı gibi sevmediğim insanların yanına gidip rol yapmıyorum. eskiden kendimi uzlaşılamaz rezil bir insan olarak görürdüm. kendimden nefret ederdim. ancak kendimi sevmeye başlayınca, hayatımdaki 3-5 istisnayı fark ettiğimde hala yalan söylediğimi gördüm. sadece kendimde bu kusuru gördüğüm için herkesten kurtuldum. işte böyle bir durum.
şimdi nasıl mıyım? çok iyiyim! 3 sene önce çok yalnız kaldığım ve bundan dolayı üzüntü duyduğumu söylemiştim. ancak o zamanlar iç standartlarım ve değerlerim çelişiyordu. şu anda bunu tamamen benim arzuladığımı dile getirmem gerekir.
yazımın bu kısmı aceleyle terk ettiğim insanlar içindir. beni bir isa figürü olarak görmenizi istemiyorum. zira kendimi sizler için feda ediyor değilim. hepinizden kurtuldum ve bu tamamen bencil sebeplerle. benim hayatımı daha fazla kurcalamaya kalkmayın çünkü esasen hiçbirinizi sevmiyorum.