akıcı bir kitaptır. lisede okuduğumda çok etkilenmiştim. hayatımda okuduğum en güzel kitap demiştim. fakat okuma derinliğim arttıkça tamamen para kaygısıyla yazılmış bir kitap olduğunun hükmüne vardım. bunca zaman bu kitabın savunucularıyla tartıştım.

sıkça savunulan ifadeler şu şekildedir:
soru : iyi kötü tasavvuf anlatılıyor en azından mevlana'yı bütün dünyaya tanıtmış bir yazardır.
cevap: tamam mevlana'yı tanıtmıştır fakat doğru olmayan şeylerle tanıtmak ne kadar mantıklı. yani mevlanayı ilk defa okumuş olanlar onun o şekilde olduğunu düşünüp yanlış bir yargıya varacaklardır.

tekrar soru : elif şafak mevlana ve şems'in ismini duyurmuştur. onlarda bir zahmet araştırsınlar.
cevap : ya hu elin yabancısı gelip araştırır mı? dünyada en popüler mevlana ve şems kitabı olmuş. kim gider bakar "acaba bu doğru mu?" diye.

soru : olsun ben olaya gerçeklik olarak bakmıyorum. sadece vakit geçirmek için bir kitap olarak bakıyorum kime ne?
cevap : sen o şekilde bakmıyorsun da bir çok insan onun gerçek olduğunu düşünüyor. ilerde birgün biri atıfta bulunsa bu kitap için, veya mevlana ve şemsin bu şekilde olduğunu söylese bunun islam dinine göre vebalı hakkı olmaz mı? onun için biraz bilinçli okuyun. manevi büyüklerimiz hakkında doğru olmayan şeylere tepki göstermesini bilin.

özetle muhafazakar bir ülke olmamıza rağmen din büyüklerine olan uydurma hikayeler çok tutulmuştur. iyi bir kitap olduğunu söyleyen kitlenin kaliteli okuyucu kitlesi olduğunu düşünmüyorum. yani din her zaman para eder diyerek entryime son veriyorum.