cioran, muazzam dili ve korkunç karanlığı ile kitabın içine çekiyor sizi. okudukça, okuduklarınızı içselleştirdikçe yaşam umutlarınızın azaldığını hissediyorsunuz. gözünüzün nuru yavaş yavaş sönmeye başlıyor, kimimize göre çürümeye başlamış olmanın, kimimize göre çoktan çürümüş olmanın ızdırabını hissediyorsunuz ve bir intihar fikrine en yakın olduğunuz noktalarda dolaşıyorsunuz.

metis yayınlarının yine harika bir baskısıyla sunulmuş. kitabın kalınlığı tam ele oturuyor. sayfalar "allahım ben bunu okumam yerim" yumuşaklığında ve çekiciliğinde. sanırım ilk baskıları daha kalın ve büyüktü. fontu küçülterek yayın evi tarafından biraz kitap mühendisliği yapılmış.

bence her yetişkinin kesinlikle okuması gereken bir kitap. yetişkin diyorum çünkü daha genç biri olarak okusaydım içimde açtığı bu karanlık boşluğa ne reaksiyon verirdim bilemiyorum.

daha ilk sayfasını açtığınızda sizi içine çekeceği karanlığın işaretini bir shakespeare (3. richard) dan alıntıyla veriyor. sanıyorum richard'dın ölümü üzerine elizabeth'in serzenişi olan bu sözü okuyoruz:

i'll join with black despair againts my soul,
and to myself become an enemy.

yeisle birleşeceğim ruhuma karşı,
ve düşmanı olacağım kendimin...