hiçbir şeyden çekmedi dünyada
nasırdan çektiği kadar ;
hatta çirkin yaratıldığından bile
o kadar müteessir değildi.
kundurası vurmadığı zamanlarda
anmazdı ama allah'ın adını,
günahkar da sayılmazdı.
yazık oldu süleyman efendi'ye.

mesela falan değildi öyle,
to be or not to be kendisi için;
bir akşam uyudu;
uyanmayıverdi.
aldılar, götürdüler.
yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.
duysalar öldüğünü alacaklılar
hakkını helal ederler elbet.
alacağına gelince,
alacağı yoktu rahmetlinin.

tüfeğini depoya koydular,
esvabını başkasına verdiler.
artık ne torbasında ekmek kırıntısı,
ne matarasında dudaklarının izi;
öyle bir rüzgar ki,
kendi gitti,
ismi bile kalmadı yadigar.
yalnız şu beyit kaldı,
kahve ocağında, el yazısıyla:
"ölüm allah'ın emri,
ayrılık olmasaydı."

orhan veli kanık- kitabe-i seng-i mezar