dönemin doğu-batı zihniyetine ışık tutan, batılılaşma yoluna girmiş çarlık rusyasının, moderniteden nasibini alırken bu değişimi oblomov üzerinden kişilik analizi yaparak okumak isteyen, aşkı, geleneği, yeniliği, tembelliğin yanında hareketi temsil eden zıt karakterler üzerinden bir bütün oluşturan, oblomovla vücud bulan eski çarlık rusyasını, stoltzla vücud bulan yeni rusyayla eleştiren ivan gonçarov'un etkileyici romanıdır.

bu kitapla alakalı kimle konuşsam dediği şey çok yavaş okudum oldu.heralde ister istemez insan oblomovlaşıyor bu kitabı okurken.kitapta hoşuma giden karakterler arasında oblomovun hizmetçisi zahar da var.hal, tavır ve hareketleri insanı güldürür.en az oblomov kadar umursamaz, keyfine düşkün ama bi o kadar da efendisine bağlı, efendisini ne kadar kendini azarlasa da ona kol kanat geren, ne olursa olsun ne kadar kızarsa kızsın oblomovu bırakmayan bi dosttur, arkadaştır ama hizmetçidir ve hizmetçi olduğunu da hiç unutmaz. belki de doğu da devrimlerin, ihtilallerin yavaş veya geç olması, aristokrasinin etkili anlamda eleştirisinin yapılamamasın sebebi de alt-sınıf insanların kendilerine biçilmiş olan rolleri efendilerine gerek kalmadan, kendi içlerinden gelerek, o kimliklerle özdeşleşerek, özümseyerek oynamalarıdır.ve biz bu tipleri romanda bol bol görürüz, efendileriyle olan tatlı-sert ilişkilerine tanık oluruz.