toplu taşıma araçlarında yalnız kalmamam için gerekirse 3 durak önce inmemi, 'acaba taktığım kolyedeki isim yüzünden biri tutup bıçaklar mi' 'acaba arkamdan biri geliyor mu?' vb bir sürü düşünceyle her an tetikte olmamı sağlayan yüce hünkarımız, padişahımız efendimiz.

edit: anlatım bozukluğu