!---- spoiler ----!

kalbinin sesini dinle...

cümleye dair, ilk bakışta dikkatimi çeken şeyden bahsedeceğim.bu cümleye dair önemli olan şey, içerisindeki, ses, sözcüğüdür. cümleyi anlamlı kılacak, diğer cümlelerle arasındaki farkı yaratacak olan, ses'tir.

cümlenin nesnesi kalp. kalpten konu açılınca, bağlam, beyin-kalp ikiliği oluyor haliyle.

beyin: ses çıkarmaz. cümle kurar, dili kullanır, bilgi yaratır, söyleme dairdir. kısaca düşünce, işte. uzatmaya gerek yok.

kalp: ses çıkartır. köpeğin havlaması gibi bir şeydir, ses. ne demek istediğini bilmeyiz sesin. ya da bir bebek ağladığında, ne dediğini anlamayız bebeğin. anlamamıza da gerek yok. zira bir şey söylemiyor zaten, sadece ses çıkartıyor.

kalbin sesi: edebiyat yapmak manasız ve faydasız. kalbin sesi, bildiğimiz, ritimdir. ulu orta bir bilgi bu. kalp, atışından başka ses çıkarmaz. herkes için böyle yani, uzaklarda aramaya gerek yok.

o zaman şöyle bir sonuca varıyorum ister istemez:

kalbinin sesini dinle: ritmini bul, sana uygun olanı bul, senin için doğru olanı bul, senin için zorunluluk olanı bul, kalbinle aynı telden çal, kendinle aynı sayfada ol. seni bu yoldan alıkoyacak olan seslere, ve özellikle ve özellikle, cümlelere, söylemlere kulak asma.

gerçek zamanlı eyyorlamam bu kadar.

!---- spoiler ----!