bakın arkadaşlar şimdi size bu konu ile ilgili çok kısa bir anımı anlatacağım;

yıl 2007 uzak ilişkiye başladık o kadar uzak ki arama bile yapamıyoruz birbirimize yurt dışı yazıyor, ikimizde üniversite öğrencisiyiz daha üniversitenin en başı. param var özlüyorum çat bilet alıyorum akşam yemeğine gidiyorum bir hafta kalıyorum geri geliyorum. tak o geliyor mükemmel bir hafta daha.

gel zaman git zaman ilişkide en normal olan şeyler(!) kıskançlık vs. baş göstermeye başladı. onu neden giydin bunu neden böyle yaptın diye ama çok aşığız ikimizde kavga ediyoruz aramız kötü olmasın diye içimize sinmese bile kabul ediyoruz her şeyi. neyse üniversitenin başı dedim ya biz kavga gürültü üniversiteleri bitirdik, ben askere gittim geldim evlilik falan konuşuyoruz.

ama otururken derin sessizlikler oluyor ikimizde akıllı telefonlarımıza gömülmüşüz bir şey konuşmadan masadan kalkıyoruz, yada işte geçen ahmet böyle yaptı, derya şuna verdi, annem bunu dedi tarzında boş konuşmaların ötesine geçemiyoruz, çünkü 6,5 yıllık sevgilim evleneceğim dediğim insan ile konuşacak hiçbir şeyim yok.

sonra yollarımızı ayırdık ama çok tatlı bitmedi ilişkimiz de, merak eden olursa özelden açıklayabilirim, en verimli, en güzel, en çok zamana sahip olduğumuz ama hiç bir sorumluluğumuzun olmadığı yaşlarımızı öylesine harcayıp gittik. o başkası ile evlendi ben müzmin bekar.

siz siz olun uzak mesafe ilişkisinden uzak durun.