dört yıldır üzerinde belli aralıklarla yaptığım izlenimlere göre amacından sapmış olan uygulamadır. başta herkes efendi efendi yazıyordu. sonunda, dedim. zorlanmadan uzanabileceğim, elimin altında bir sürü kitap olabilir diye düşünüyordum. sonra birisi çıktı yazara "yazım kurallarına dikkat et! ben takıntılı bir insanım." diye yorum yaptı. bunlar virüs gibi yayıldı falan filan.

elbette bir yazarın yazım kurallarına dikkat etmesi gerekir. ancak sonuç olarak orası amatör yazarların kullandığı bir uygulamaydı. kendilerine editör bulacak halleri yoktu ya. yazma isteğini kaybeden yazarlar yavaş yavaş gerilere çekildi ve ardlarında bıraktıkları boşluğu ortamın yaş ortalamasını düşüren kendini bilmez insanlar yavaşça doldurmaya başladı. ufak tefek hatalarda dahi birbirlerinin kuyusunu kazmaya başladılar ve bunu uyarmaktan çok kavga eder gibi söylemeye başladılar.

neyse, böylece inatla varlığını sürdüren yazarlar da ne yazdığını umursamadan baş harfi büyük olmalıymış, noktadan sonra boşluk bırakılmalıymış gibi aslında hemen düzeltilebilecek şeylere takıldılar ve anlatılmak istenen uçup gitmiş oldu. yaratıcılığı kendi elleriyle yok ettiler. geride sadece birbirinin kopyası basit düz metinler kaldı. yine de ince eleyip sık dokursanız güzel kurguların bulunabileceği düşünüyorum. ha "kimin ne dediğini umursamam ben yazdığıma bakarım." derseniz de, şahsen ben öyle yapıyorum, güzel bir depo kaynağı. kafanıza takılan yeri bir de okuyucu gözünden göreyim bakalım nasıl görünüyormuş diyerek bakabiliyor, bölümleri düzenli bir halde tutabiliyorsunuz. umarım bir gün insanlar böyle yerleri acımasızca mahvetmekten vazgeçer. aksi takdirde saklanacak yerimiz kalmayacak.