hocamhocam sayesinde bir güzel dost edindik şiir yolunda. bu akşamki youreads şiir grubunun üzerine fikirleştiğimiz şiiridir, arkadaş özger'in.

pek güzel, pek ince bir anlatım var şiirinde.
göründüğü ile olduğu kişi arasındaki derin uçurumun adı hüzün olmuş dizelerinde şairin...

hepimizin içinde gizlenen "ben" yok mu sesini soluğunu kestiğimiz. biz bastırdıkça içeriden daha şiddetle bağıran. susturmak ne çare, gittikçe derinleşmez mi içeride çırpınırken açtığı yara?

bir yorgun kuş olarak anlatmış kendisini... şairin kanayan yarası sanki; bedenine sığıntı gibi hapsolan, özgürlüğünü isteyen ruhu...

kendi içinde verdiği bu benlik savaşında yorgun düşüşünü anlatmış ince ince sözcüklerle...