ben kesinlikle katılmıyorum roman okumanın gereksiz olduğuna. hayal gücünü aşırı geliştiren bir olay. çocukluğumdan beri kendi kafamda dünyalar yaratıp değişik hayaller kurmayı sevmişimdir. romanları da bunu geliştirmenin en iyi yolu olarak görüyorum.
okurken yanına da temaya uygun bir fon müziği açıldığında tadından yenmez. fon müziği deyince de illa klasik müzik olarak düşünmeyin canım. epic music de olabilir, soundtrack de olabilir. her okuyanın kafasında farklı canlanır o sahne. sana bir senaryo verilmiş de sen de o filmin yönetmeniymişin gibi.
şöyle de bir şey var tabi filmini izlediğim şeyin kitabını okuyasım kalmıyor. hem konuyu öğrenmiş oluyorum hem kafamda kendi anladığım şekilde canlandıracağım meraklandıracak bir olay kalmıyor tüm esprisi kaçıyor olayın. önce kitabı okuyup ardından filmini izlemek daha keyifli. olayın arka planını da daha iyi bildiğiniz için daha zevkli oluyor. filmi olmasa dahi ben okurken kafamdan filmini çekmiş olduğum için yine sıkıntı yok :)
zevk meselesidir tabi. ben okurken zevk alıyorum. yavaş yavaş sindirerek kafamda bütün detayları canlandırarak okuyorum. mesela 90 dk verilen sınavı 30 dk da bitirir çıkarım yavaş okuyucu değilim yani ama roman okumanın zevki başka be abi. başlayınca bırakamıyor insan. bir bıraktım mı da birkaç ay okumuyorum o ayrı :)