1. sinemanın rahatsız edici dehası. tarkovski ve gülüş hakkında yazmamız gerekir demiş, yazar. hüzün ve daha çok acı var tarkovski'de. bir soru ile devam ettirilebilir belki bu başlık, tarkovski "gördüğü" nü mü yansıttı, "var olan"ı mı? her taşın altında acı mı var esasında, gülüsler; olmasını istediğimiz hayallerden mi ibaret? dostoyevski zaman zaman umutludur ama ona göre "hayat acı vericidir, hayat korku doludur ve insanoğlu mutsuzdur"(ecinniler). tarkovski kendini az kandirabilmis bir yönetmen . ağız dolu kahkahaları da vardır belki de, kendini kandirdigi kamera arkasında.
  2. 1972'de en sevdiği 10 filmin listesini yapmış yönetmendir.

    1- Le Journal d'un curé de campagne (Robert Bresson)
    2- Winter Light (Ingmar Bergman)
    3- Nazarin (Luis Bunuel)
    4- Wild Strawberries (Ingmar Bergman)
    5- City Lights (Charles Chaplin)
    6- Ugetsu Monogatari (Kenji Mizoguchi)
    7- Seven Samurai (Akira Kurosawa)
    8- Persona (Ingmar Bergman)
    9- Mouchette (Robert Bresson)
    10- Woman of the Dunes (Hiroshi Teshigahara)

    kaynak
  3. sinema tarihinin en önemli yönetmenlerinden biridir. filmleri ortalama bir filmden daha uzun olmasıyla bilinir. yaşamı ve felsefesi hakkında yazılmış onlarca makale bulunur. özellikle nostalji filminde kurtuluşumuzu bir mumun titrek alevinde görerek şiirsel anlatımda zirve yapmıştır. babası arseni tarkovsky de bir şairdir.
  4. ivan’s childhood (1962)
    andrei rublev (1966)
    solaris (1972)
    the mirror (1975)
    stalker (1979)
    nostalghia (1983) en bilinen filmleri