geç kalıyorum. hayata geç kalıyorum hep. uğraşıyorum, harekete geçtiğimi düşünüyorum, sonra bir bakmışım harekete geçenler geçmiş, olaylar sonuçlanmış. üzülen ben oluyorum. sevinen onlar. onlar üzülsün istemiyorum elbet ama neden ben mutlu olmuyorum? aslında benim suçum. pasifim ve bunu kıramıyorum. çabalıyorum ama olmuyor. he bu arada derdim dağlar kadar, en çok ben üzülüyorum demiyorum ama üzülüyorum be. aman neyse benim neyime bu işler zaten. kapasitemi görmüş sayılırım artık ne yapabileceğimi az çok biliyorum. neyse ya boş işler bunlar ben kitabıma döneyim.