devletin yasaklaması yerine göre meşru sayılabilir.
çünkü :
bireyler , devlet denen bir varlık oluştuğundan beri kendi üzerinde hüküm kurabilme hakkını; devletin onu temel özgürlüklerini koruması karşılığında devretmiş ve buna ek olarak devletin bunla yetinmeyip sosyalleşmesini ve temel haklar ötesinde refahını arttırmasını beklemektedir artık.

bu ekstra isteği devlet, ancak refah ortamının ve kendi bakiliğinin devamı için karşılar. buna ek olarak devlet ; bina, hükümet vb. değil, insanın kendisidir. insan refah seviyesi arttıkça içinde bulunduğu toplumu da ileri götürür. devlet bu ekstra isteği, ekstra hizmetle hükümet aracılığı ile karşılar. bunlar ; eğitim sistemi , burslar , ekonomik hibe programları vs. temel ihtiyaç dışı unsurlar.

devlet bunu insanın toplum içinde " var olup " hayata devam ederek kendini geliştirmesi karşılığında istemesi normal bir istek olacaktır. sizin temel haklarınız giderildi. ötesi mutualist bir ilişkidir.

devlet sizin üzerinizde yatırım yapıyor ve bunun karşılığını almak istiyor. bu noktada ben bıktım gidiyorum demek anlaşmayı sizin lehinize çeker.

bu noktada mantıklı

(bkz: münazara)