"hani derler ya acırmış kuluna
vermezmiş kaldıramayacağı derdi
beni kulu görmedi mi
kaldıramıyorum artık

derdim vardı dermanını verdi
hak etmiyormuşum gibi
sonra geri aldı
birden
sessizce
dermanımı aldı
derdim birdi bin yaptı

bazı hastalar vardır
öleceği o kadar bellidir
ne yapsalar fayda etmez
ama iyi oluyorsun derler
iyi olmalısın hafif bir şey bu derler
adım gibi biliyorum artık
iyileşmeyeceğim
yerleştin içime
her fırsatta büyüyorsun

nasıl bir kelime o
ben anlayamıyorum yardım et
sihirli falan olmalı bilmiyorum
o dört harfi yanyana koyunca ölüyorum
içim büyüyor
gözlerimden akıyor
o bir damla belki de
yağmur olup sana yağıyor

kentinden geçtim bugün
hep dolaştığın yollara baktım
derin derin nefes aldım
göğsüm acıyana kadar
daha fazlası içime sığmayana kadar aldım
sen kokuyordun çünkü
koca bir şehir sen kokuyordun
ve bunu sen bile bilmiyordun

gelme demiştin bana
göremem seni gelme
sana sormadan geldim bugün
yolumun üstüydü
geldim geçtim
halbuki gözlerine bakıp
sadece geldim diyebilmeyi isterdim
gitmeye niyetim yok
sen de gitme
eğer bakabilseydim gözlerine
o an yaşamayı isterdim"

eskilerden... çok değil ama eskilerden bir şiirimdir.