gitarla ilgili yorumlarını kesmemiş, aksine bilgisinin sonuna geldiği için şimdilik gitar hakkında bir şeyler yazmamaktadır. daha doğrusu yazacak bir şeyler bulma sıkıntısı çekmektedir.

neden gitarla bu kadar içli dışlı olduğuna gelirsek.

kendisi bu topraklarda yetişmiş bir gayrimüslim vatandaştır. üstelik ailesinin geçmişinde yahudi düşmanlığı ve ss birliklerine ukrayna'da gönüllü katılmak tarzı düşmanlıklar ve çeşit çeşit tarikat şeyhleri olmasına rağmen.

hal böyle olunca türkiye'de bunalımlı bir hayat yaşamaya başlar. tutunacak dallar arar bulamaz. masallarla dolu fars ülkesini, kazakistan'ı, uygur özerk cumhuriyeti'ni aşıp hong kong ellerinden bir sevgili edinir kendine ama yine çeşitli sorunlar yaşar ve tutunacak dal arayışlarına yeniden başlar. en sonunda gitar isimli ağaçtan yapılma bir enstrümanla karşılaşır ve "dal ki lan bu!? tutunurum ki ben buna..." şeklinde tepki verip eline çin malı bir gitar alır.

işte bu gitar ona yeni kapılar açar ki maceralarımı yazmaya kalksam uzun sürer. bu sebeple tutunduğu bu yeni dalı çok sever.

sonra bir şekilde japon kültürü ile tanışır bu insan evladı. medeniyetler ne zaman yeni kültürlere denk gelse bir şaşırır "bu ne lan?!" der ve geri çekilir. işte kendisi de önce biraz "tabii abicim siz de haklısınız" şeklinde biraz çekingen bir tavırla yaklaşır bu kültüre. sonra "vay amk" der ve bu kültürün bir parçası haline gelmek ister. bir de bakar ki orada da kendisi gibi tutunamayanlar var ve kendilerine "otaku" derler. lakin sıkıntı şuradadır ki bu adamlar sürekli anime izler, manga okur. müzikle alakaları "benim yeteneğim yok ki, hem biz cool çocuklar değiliz. biz tutunamayan insanlarız. ne işimiz olur bizim müzikle?" derler. sonra "hay sizin yapacağınız işe" diye isyan eder gitar otakusu ve gider onların bahsettiği cool çocuklarla tanışır. ama onlarda da aradığını bulamaz çünkü onların çoğunluğu birer amsalak ve günlerini içkiyle, uyuşturucuyla, fuhuşla geçiren tiplerdir. gitar otakusu yeniden isyan eder ve "sizin de amk" diyerek evine geri döner.

işte bu isyanlar sonucunda hayatını adamaya karar verdiği rock müziğinden ve tenekeci müziğinden soğur ve yer yer el cid namlı kahramanın da etkisiyle kendisini aranjuez bahçelerinde bulur. aranjuez bahçelerinin sesi kendisini büyüler ve annesine "anne anne cennet-i ala dedikleri bura mı ola?" demek ister ama diyemez. çünkü bilir ki annesine böyle bir şey dese "oğlum 2 rekat bari namaz kıl, sen bu gidişle cenneti göremeyeceksin" der büyük ihtimalle annesi. bu sebeple "ben cennetin müziğini duydum, ahan da budur" demek istediği için klasik gitar öğrenmeye başlar.

sonra işte epey şeyler olur yine. kendisini de en son burada bulur...