her birimizin kutsalları, dokunulmazları ve eleştirilemezleri var. zaten çoğunlukla eleştirmeyi bilmediğimiz gibi eleştiriye de pek açık olduğumuz söylenemez. daha çok birbirimizin açığını bulup, yargılamak ve mümkün olduğu zamanlarda da yerin dibine sokmak derdindeyiz. hayatımızı bunlar üstüne kurmuşuz nerdeyse. şüphe duymadan, sormadan, sorgulamadan, eleştirmeden ve gelebilecek her türlü "saldırı" ve "eleştiriye" karşı gardını almış bir halde yaşıyoruz. bu koşullarda gerçek ve samimi bir iletişim kurup, sağlıklı ilişkiler yaşayamadığımız ve yaşayamayacağımız da açık. ne acıklı ve ne yazık. bir hayatımız var ama heba ediyoruz o biricik hayatı da.