insanların algılayışlarından, bakış açılarından, örümcek fikirlerinden baygınlık geldi artık. doğru ve akılcı düşünen birilerini görünce mutlu oluyorum. hayır benim gibi düşünen değil söylediği şey sağlam zemine bassın yeter ki.

kadının kadına yaptığını başka kimse yapmıyor zira en büyük mücadelemiz bu bırakın daha erkeğe karşı mücadeleyi. neymiş bir kadın erkeği tavlamak için güzel giyinir, makyaj yaparmış. dünyaya geliş amacımız sürekli birilerine yaranmaya çalışmak çünkü. evi temizler kocasına hizmet eder, güzel giyinir erkeği tavlayabilmek için, gece geç saatte sokağa çıkar yollu olmak için. kitap okur bilgili gözükmek için. kadının özgürlüğü yok. kendine ait yaşam alanı yok. hep bir neden sonuç arar insanlar kadınların üzerinden. "o kadın çirkin zaten giyiminden kurtarmaya çalışmış bak bak!" hiç mi akıllarına gelmez belki kendini öyle iyi hissettiği, mutlu olduğu. sanki ilk insanın dünyaya gelişiyle birlikte kadına bir standart biçilmiş ve ona göre değerlendiriliyor. aynı şey erkekler için de geçerli. bir şeylerin zorundalığı, mutlaklığı neden? hemcinslerim daha bunu anlamadan ben bir erkeğe ne anlatayım? çok basit bir argümanı var bu işin, kadını da insan olarak görelim arkadaşlar, istediği gibi davranabilen, istediğini içme, giyme, giymeme, sevme, sevmeme, sevişme, sevişmeme düşünme, düşünmeme özgürlüğü var. kabullenmeyebilirsiniz ama üzgünüm var. üçüncü dünya ülkesiyiz farkındayım ama takılmayın artık böyle şeylere çok, azıcık kalmış umudumu tüketmeyin yaşama dair ne olur.