çok yalnızım. daha çok katıldım ahmet altan'a aslında bende yanımda kimse olmadığından değil, yalnız olduğumu söyleyebileceğim kimse olmadığı için yalnızım.

yabancı olduğum bir durum değil yalnızlık. aksine alışkın olduğum bu duygu hayatımda ilk defa rahatsız etmeye başladı. bu da anlamlandıramadığım ve alışkın olmadığım bir şeyle karşılaştığım için daha fazla rahatsız olmamı sağladı. yazarken düşününce rahatsızlığın boyutunun tahmin ettiğimden çok daha fazlası olduğunu fark ettim.
gidip yatayım en iyisi. uyku saatim geldi o yüzden böyle saçma düşünceler sarıyordur beynimi, sabaha düzelir herhalde yatayım ben. hem ne demiş albert huxley "vücut bulmuş her ruh yalnızlığa mahkumdur." bu yorumu okuyanlar sizde yalnızsınız umarım sizi de sadece uykusuz kaldığınız da rahatsız eder yalnızlığınız.