gerçekten çok zormuş be. bir hafta önce görüp konuştuğun birinin bugün ölüm haberini almak. hem de tüm ailesiyle birlikte. hani öyle çok yakın arkadaş da değildik. aynı okuldaydık sadece; görünce selamlaşır, bazen bir iki çift laf ederdik. ama yine de çok acı geldi bu bana be. daha önce yakınlarımı kaybettim elbet, ama hiç bir hafta önce görüşüp konuştuğum; sapasağlam, kendi yaşımda olan birini kaybetmemiştim.

iyi biriydi be sözlük. sürekli gülümserdi. ölümüne inanmak istemiyor insan, ölmesin diyor. ölmemeli diyor. bir hafta önce sapasağlamken şimdi birden nereye bu gidiş diyor insan. keşke gitme diyebilsek de o dönse hayata. ama yok, ne yapsan olmuyor.