geçtiğimiz yıl genco erkal'ı izleme şerefine nail oldum. gerçekten 78 yaşındaki bir insan sahnede daha iyi performans gösteremez.
erdal beşikçioğlu'nu izleme fırsatı bulamadım. haliyle bu tür popüler şeyler çok ilgi görüyor, bileti hızlı bitiyor.

daha geri plandaki oyunlara göre kötü yanlarından biri de seyirci kitlesi, şüphesiz.
kimisinin elinde telefon, anı yaşamak yerine fotoğraf, video çekme çabasında.
kimisi yanındakiyle -kimsenin duymadığını düşünüp- konuşuyor.
yani tiyatro kültürünün görece geliştiği bir ankara'da bile böyle.

o sebeple sinir bozucu olabiliyor bu tür isim yapmış oyunlar.