hayatın tekrarı yokmuş dostlar. anladım ki ne olursa olsun şu hayatta birilerini kırıp üzmeye değmiyor. yeri geliyor biri acıtıyor canımızı hemen yaygarayı basıp biz daha fazla acıtmaya başlıyoruz ve unutuyoruz insanlığımızı. kalp kırmak sidik yarışı değil ki. aslında hiçbirimizde suç yok. tek suçlu zamandır dostlarım. zaman değil midir bu önlenemez kibri bize kazandıran ve bunu modernliğin, çağdaşlığın bir gereği olarak gösteren. konuşacak o kadar çok şey var ki ama işin özü insanlığımızı unutmamak, kavgada gürültüde değil sevgide yarışmak. çünkü bir insanı sevmekle başlayacak her şey.