insan olmak ve varolmanın verdiği sancımı bu içimdeki yoksa ne bu boşluk düşüyorum sanki uçurumlara kendimi kaybedip kaybedip tekrar buluyorum ileri mi yoksa geri mi gidiyorum bilmiyorum doğruları yapılması grekenleri bu galiba en çok vicdanımın sesi. aslında hayatla kavgam birazda ölüm daha güzel gülümsüyor sevdiğim beni bekliyor ondan mı ola ki hayatın sarılıp sarılıp tekrar elini bırakıyorum.