aynı düşünceler kafama takılıyor, aynı sorular, aynı acabalar, aynı meraklar. artık çok umrumda değil ama, biraz düşünüp sonra unutuyorum. biliyorum zaman meselesi olduğunu her şey 2 yıl sonra bitecek ve geri dönülp baktığımda lan ne salakmışım diyeceğim. bu kabullenmeden dolayı daha rahatım.
üstelik değmez hiçbirşeye canımı sıkmaya kendimi hırpalamaya. bir kere geldim dünyaya onu da kendimi nasıl iyi hissedeceksem öyle yaşarım