her fırsatta insanların kitap okumamasından şikayetçi olup hem de korsan bile olsa alıp okuyana bir ton laf eden kitle inanılmaz samimiyetsiz geliyor bana.
adam üç kuruş para kazanıyor ve parası o kadarına yettiği için gidip ucuz korsan kitap alıyor. gönül ister ki herkes çok para kazansın, tüm zorunlı ihtiyaçlarını giderdikten sonra kitabına da para ayırabilsin ama maalesef o iş öyle değil.
kütüphane diyenler olacak ama o da bazı insanlara uygun değil. ben mesela kitabı bir kere okuyup kenara ayırmam arada tekrar bakarım göz atarım bunları romanlarda bile yaparım. sahaf da alternstif bir çözüm ama maalesef o da çok yaygın değil her kitabı ucuz bulmak mümkün olmuyor.
emek konusuna gelince keşke tüm yazarlar şairler sanatçılar emeğinin karşılığını alsa ama o iş de öyle değil. aldığımız bir kitabın yüzde kaçı gerçekten emek veren sanatçıya yüzde kaçı basım şirketine gidiyor onu da düşünmek lazım.
yeri geldiğinde kapıda süründüren basımevleri mi daha çok sanata sanatçıya daha çok zarar veriyor yoksa korsan alan mı iyi düşünmek lazım.
imkanı olan alabilen tabi ki alsın ama olmayan da imkanları ölçüsünde bir yolunu bulup okuduktan sonra nasılı 2. plandadır.