bitti, 3 aylık evliliğim ailelerin, onun, benim kafamda az önce bitti.

öncelikli olarak beni çok üzen durum, kayseriye dönmüş olmam. bu şehirde hiçbir zaman kafama göre insanlar bulamamıştım. muhtemelen bir şekilde çıkacağım buradan ama çok yakın zamanda olamayacak diye üzülüyorum.

ikincisi de resmi işlemlerle, bursaya gidip eşyaları almakla, bir süredir yaşadığım evi kapatmakla alakalı yaşayacağım sıkıntılar olacak.

hoşuma gidiyordu, evli olma fikri, bir evim, yuvamın olması. iki insanın beraber tüm dünyaya karşı mücadele vermesi. iki insanın birbirine karşılıksız sevgi duyması, sahip çıkması. pratikte bunlar tek taraflı oluyormuş tabi ve zaten olmayan birşeyin içinde debelenmek her zaman daha dibe çekiyormuş seni. kararı ben vermedim, ben istemedim, ikimizin de karşılıklı hataları oldu, daha iyisini yapabilirdik, daha güzel olabilirdi her şey ama olmadı.

bunu diyebiliyorsun sadece, binlerce cümle kurabildikten sonra ama olmadı diyorsun. kim olursa olsun herkesin bir günde bir başkasını silebileceğini görüyorsun, zorna gden onlarca olaya rağmen, yaşanan onlarca olumsuzluğa rağmen düzeltmek istiyorum diyorsun ama karşındaki insan bunların hepsine banane! diyebiliyor. hem de evliyken.

olsun.

ama bunu okuyan sana demek istediğim bir şeyler var, eskimsi eşime değil, sana sana.

evliliği kaldıramayacak insanlarsanız, evliğin sorumluluklarını taşıyamacak, sınırları içinde durmayacaksınız evlenmeyin. karşınızdaki insan öyleyse onunla evlenmeyin, başkasıyla evlenin.

her şey iyiyken herkes iyidir, kötü günlerini görmediğiniz insanla evlenmeyin, işin içine girmeden bir kişinin nasıl olacağını çıkaramazsınız, bunu belki de evlenmeden önce asla bilemeyceksiniz ama bu ihtimali aklınızdan çıkarmadan evlenmeyin.

her şeyi iyi, olumlu şekilde yorumlamak zorunda değilsiniz. kötü yorumlanabilecek ipuçlarını asla görmezden gelmeyin ama hiç kimseye de işkence etmeyin, karşınızda bir erkek saatlerce ağlayıp bir şeyleri düzeltelim diyorsa, size 10 adım atmışsa, 100 daha atarm diyorsa siz de bir adım atmaktan çekinmeyin.

ilişkilerde muhasebe olmaz, sen şunu yaptım ben bunu yaptım hesabına girilmez. ilişkilerde karşılaştırma olmaz, kimsenin içinde neler olduğunu bilemezsin.

bir insan bir hata yaptığınızda bunu size söyleyebileceği en güzel ve kırmayan dille anlatıyorsa bir kere olsun dinleyin, siz belki yanlış bir şey yapmamışınızdır ama o insan üzüldüyse, en azından onun için dinleyin sadece.

hassas olmanız gereken bazı konular olacaktır, evlilik takılan iki insan hayatına benzemez, bunları yapmak isteyecekseniz evlenin, bana ne diyecekseniz evlenmeyin. hatta hayatınızda bana ne dediğiniz bir şeyler varsa hiç evlenmeyin.

ben ailemden, işimden, arkadaşlarımdan önce hep onu düşündüm, o yanımda değilken bile o bunu duysa ne der acaba diye konuştum. doğrusu da bu, bundan sonra karşıma çıkan her insana bunun 100 katını daha yapmaya çalışacağım, eğer böyle düşünüyorsanız evlenin.

bir gün gelecek ve ben saatlerce ona hazırladığım sürprizi gördüğünde boynuma atlayacak kişiyle karşılaşacağım. bir gün gelecek saatlerce sohbet edebileceğim, kendime itiraf edemediğim sıkıntılarımı bile onunla paylaşacağım biriyle karşılaşacağım. cinsiyetlerin farkı olmaz biliyorum ama duygusal çalışma yapılarımız farklı, benim erkek gibi hissedebileceğim, ona kadın gibi hissettirebileceğim biriyle karşılaşacağım.

o zaman ben de bunları tekrardan okuyacağım, ona da bunu okutacağım.

hiçbir şey önemli değil, yeter ki seninle mutlu olalım diyebileceğim.