değişimden ne anladığımıza bağlı olarak cevabı değişebilecek soru.

benim açımdan, bir insanın belirli bir andan öncesi ve sonrası arasında en ufak bir fark varsa, "insan değişebilir" önermesinin doğru kabul edilmesinden daha doğal bir şey yok. çünkü önermenin tek iddiası, boyutundan ve etkisinden bağımsız olarak o farklılaşmanın mümkün oluşu. lakin nedense birine "insan değişir mi?" diye sorduğunuzda sanki "bir insanın karakterinin külliyen değişmesi mümkün mü?" diye sormuşsunuz gibi algılıyor ve hemen olumsuz bir dönüt yapıştırıyor arkasından. açıkçası külliyen değişen bir insan görmedim ben de hiç. ama bunu görmemiş olmam, bunun imkansız olduğunu doğrulamadığı gibi, her gün yaşadığımız değişimlerin varlığını reddetmem için de yeterli değil. belirli bir rutinimiz var diye artık onları "deneyim" olarak ayırt edemiyoruz ama; her gün bir sürü deneyimle iç içeyiz. onlarca farklı duyguyla yüzlerce farklı cümle kuruyoruz ve bunu yapan insanlarla aynı havayı soluyoruz. böylesine akışkan bir zeminde sabitlik olduğunu savunup insan değişimini reddetmek bana aptalca geliyor.