tuiavii ‘nin avrupa gezisinde yazdığı notları anlatır. papalagi beyaz insan, göğü delen adam demektir. papalagi zamanla yarışır. zamanını şeyler edinmeye çalışarak harcar. sürekli de zamanın yetmediğinden yakınır. papalagiyi mülkiyet edinmeye çalışma köle etmiştir. şeyler edindikçe daha fazla şeye ihtiyaç duyar. geceleri de uyumaz olmuştur şeylerin çalınma kokusundan. böylece şeyleri de şeylerle korumaya çalışır. gün geçtikçe daha fazla şeye sahip olur. kısaca ne kadar şeyin var o kadar saygın olursun konumuna gelir. çevresi şeylerle kaplandıkça güneşin, ayın ışığından mahrum kalır. bu sefer de papalagi kendi yapay ışığını oluşturur. doğadan gitgide kopan papalagi kendi oluşturduğu yapaylıkta yaşamını sürdürür gider sonsuza kadar mutlu bir şekilde.

aşağı yukarı hepimiz türkiye' deki topluma, olaylara sinirlenerek başımızı alıp avrupa ya gideriz, daha doğrusu gitmek isteriz. peki gideceğimiz avrupa nedir?
bize avrupa insanının yozlaşmışlığını anarşizm ve nietzsche düşüncelerinin üzerine oturtarak sorgulatır. kusursuz, eğitimli, insana değer veren olarak gördüğümüz avrupa insanının yozlaşmışlığını, gelişmişlik maskesi altındaki sömürücülüğünü, tüketerek tükenmesini anlatır. kısa bir kitaptır. okumak ve okutmak lazım.