bir sonrakini içmek.

saçmalamıyorum. bir defa içince nikotin bağımlılığı kazanmaya başlarsınız. bunun yüzdelik dilimi 1-5 arasındadır. gerisi tamamen sizin uydurduğunuz ve kendi kendinizi inandırdığınız kısım. bir sonrakini ve bir sonrakini içerken, her nasılsa öksürtecek kadar anlamsız, boğucu ve pis kokmasına rağmen, psikolojik alt yapısını oluşturarak devam edersiniz.

önce ben bağımlı değilim dersiniz. ama aslında ilk içtiğiniz sigarada bağımlı olmuşsunuzdur.

sonra ''rahatlatıyor, konsantrasyon sağlıyor, içmeden iş yapamıyorum, biranın yanında çok güzel gidiyor'' telkinleri ile devam eder.

daha sonra içmediğim zaman çok sinirli oluyorum, stresliyim, düşünemiyorum cümlelerine devşirilir düşünceler.

arada bir acaba bıraksam mı düşüncesi, deneme-yanılma süreci ile bırakamama psikolojik olarak pekiştirilir. hele ki bir kaç sefer deneyip tekrar başladıysanız, azaltarak içmeye çalışıyorsanız, aklınızda hep bırakma düşüncesi varsa ve etrafınızdakileri rahatsız ettiğinizi bir türlü aklınızdan çıkartamamanıza rağmen elinizden düşüremiyor ve bu şekilde yaşıyorsanız haliniz daha vahimdir.
sarmal biçimde kısır döngü haline gelir sizin alışkanlık(!) diye tabir ettiğiniz bağımlılığınız.

bunlar nikotin bağımlılığı ile beraber giden ve psikolojik unsurlarla birleşerek hayatınızı aciz bir bağımlı gibi yaşamanıza ve yavaşça başka hastalıkları hayatınıza sokmasına izin verdiğiniz o meretin sebep olduğu şeyler.

neden mi arıyorsunuz?

neden sizsiniz. içmek istiyorsunuz çünkü bağımlı ve hastasınız. tedavi olmanız gerekiyor ve bunu başarabilecek güce sahip olduğunuzu biliyorum. bu hastalığı yenebilirsiniz. yalnızca bırakamayacağınıza dair geliştirdiğiniz o düşünceleri ve zinciri kırmanız gerekiyor. acı yok, kilo almak yok, el ayak uyuşukluğu, titreme, sinir stres yok. bunların sebebi sigara değil, sizsiniz.

bir sonrakini yakmanız ondan sonrakinin garantisi. çok geçmiş olsun.