-
kalbimizi
ve hatta içimizde ne var ne yoksa kırıp parçalıyorlar, biz de buraya gelip kırıkları döküyoruz ya hani.
neden buraya? demek istediğim neden bizi kırıp parçalayana değil? kırıkları tek tek beni kırana fırlatmak istiyorum ben. bana zarar verene öfkelenip bana zarar vereni yaralamak istiyorum içimdeki kırıklarla. ama gelip yavru kedi gibi buraya yazıyoruz işte. öyle bir parçalanmışız ki mecalimiz dahi kalmamış -
kalbimin en derinlerinden gelen sevgiden anlamayacak ve hatta ona inanmayacak olan bir insanın zihnimi meşgul etmesine çok üzülüyorum.
insanlara hediye almayı hiç sevmem mesela ama onun seveceğini düşündüğüm bir şeyi gördüğümde eline tutuşturup kaçasım geliyor. hayatına dahil olamamak, dahil olsam da istediğim gibi olmayacağını bilmekle başa çıkmaktayım. -
yeryüzünde en çok kendime acımasız davranıyorum. kendime hiç merhamet göstermiyor, hatta duygusal olarak kendi derimi yüzüyorum. işin garibi bundan haz duyuyorum. gözlerim bir yerlere daldığında, baktığım şeyi göremediğimde ne kadar aciz ve düşük bir varlık olduğumu düşünüyorum. korkağım. içimde her şeyden korkup kaçmama neden olacak bir şey var. ve bir insanın beni sevmesinden bu kadar korktuğumu hiç hatırlamıyorum. kaçıyorum, saklanıyorum. bu halimden de zevk alıyorum. yolunu kaybetmiş aklını, kontrolünü yitirmiş biriyim. ne istediğimi bilmediğim için hiçbir şey istemediğimi düşünüp yerimden kıpırdamıyorum. hiçbir adım atmıyorum. attıklarım da bataklığa doğru zaten. mutluluktan korkuyorum. ne için yaşadığımı bilmiyorum. ama kendime kötü davranmaya devam ediyorum. içimden bir ses hak ettiğimi yaşadığımı söylediği için memnunum. -
geceleri saçma sapan bir uyuma isteksizliği oluyor bende çıldırabilirim. canıma yetti artık köpek gibi uykum var ama canım uyumak istemiyor işe bakar mısınız:( -
bugün parkta otururken bi hanım abla geldi yanıma. merhaba kızım bi iki lira bozuğun var mı dedi elinde de bez bir cüzdan tutuyor, var dedim verdim ay teşekkür ederim dedi gitti aklım parada değil de dilenci miydi neydi hiç anlam veremediğim bi olaydı -
büyümek çok zormuş meğer, biz küçükler eften püften dertlerimizi ön raflara koyuyormuşuz. yaşamaktan zevk almak, gökyüzüne bakıp derin bir "oh" çekebilmek ne kadar da kıymetliymiş meğer. sahibi olduğumuz hayat ne eşsizmiş, aklı başında yaşanması gerekenmiş meğer. her şey allak bullak olunca biri elinden tutsun diye beklemek ne büyük acıymış.
kendime sözler vereceğim bugünden itibaren, kendime kurallar koyacağım. çünkü ölümden beter şeyler var, bu son olsun. son şansımı da burada kullanayım, bir sonrakinde ihtiyacım olmayacak. hala büyümedim ama ilk adımı atıyorum ve kesintiye uğramadan devamı da gelecek. sadece tek bir şansa ihtiyacım var.
yaşamak çok güzel, nefes alabilmek çok kıymetli. sağlıklı olmak sahip olabileceğim en güzel şey. kıymetini bilemezsem de solup gitmek hazin sonum olsun.
ama dediğim gibi, son bir şansa ihtiyacım var.
bu çekirge ikinci kez zıplasın, üç yok. -
bir otobus dolusu insan, kimse bir digerinin ne yasadigini bilmiyor.
herkes kendi icinde bir seylerin savasini veriyor ve yanimizda oturan kisi bunu tahmin bile edemiyor (eminim uzerinde dusunmuyordur).
bugun lise sondaki yakin bir arkadasimin kokusunu baska bir kadinin uzerinde duydum. sigarayla karismis baharatli bir parfum kokusuydu. otobuste once yanima, sonra da arkama oturdu. zamaninda cok sey paylasmistik ama bilirsiniz sebebi belli olmayan sogukluklari... bu sene universite sinavina tekrar girip bir yere yerlesmisti. o gitmeden gorusmek istedim aslinda ama yeterince istememisim ki teklif sunmadim. artik kendisini hic arayip sormuyorum. oysaki en zor ve yalniz zamanlarimda yanimda olan arkamda duran tek kisi oydu. simdi kendime biraz kiziyorum. lisede basima gelen kotu seyleri animsatmamasi icin liseyle ilgili her seyi cikarmisim hayatimdan. vefasizlik, buyudukce yapmamayi ogrenmemiz gereken bir sey.
biriken gozyaslarimi az once banyoda kilime kitlenmis bakarken saliverdim. cok bir sey yokmus 3, 5 damla iste... aglarken -uzuntuden midir bilmem- kulaklarim uguldadi. hic bagira cagira da aglamiyorum ama kendimi tamamen salmis vaziyetteydim. elbet her sey duzelecek ama kendime kizmaktan vazgecemiyorum. aptalligimla karsi karsiya kaldigimda yuzune tukurmek istiyorum. yikilmaya her zamankinden daha meyilliyim ama insallah bu kez de yikilmaz kendimi bir cirpida toparlayabilirsem daha guclu hissedecegim. belki de hissetmemeliyim, sonucta yikilmaya meyili de gucsuz oldugum icin yasiyorum. her sey duzelecek ve ben bu duzenin kiymetini bilecegim artik. zipladim! -
geceleri burasi olu oldugu icin ugramayi birakmistim bi baktim hic ugramamaya baslamisim belki de ayni boka dondugum icin tekrar ugramaya baslamisimdir -
uyuyamadikca kalkip sigara iciyordum sigaram bitti uyumaktan baska carem kalmadi sanirim badem sekeri yiyorum -
keyfim hic yerinde degil ya
sunlari sileyim uyaninca