-
"fikirlerimiz, onları taşıyacak kudrette olduğumuz nispette bizimdirler."
ahmet hamdi tanpınar - mahur beste -
"ben aşktan daima kaçtım. hiç sevmedim. belki bir eksiğim oldu. fakat rahatım. aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir. şu veya bu şekilde. fakat daima ödersiniz. hiçbir şey olmasa, bir insanın hayatına lüzumundan fazla girersiniz ki bundan daha korkunç bir şey olamaz."
saatleri ayarlama enstitüsü - ahmet hamdi tanpınar
bu zamana kadar aşktan kaçındım. kimsenin hayatıma lüzumundan fazla girmesine izin vermedim. fakat bu bir eksiklik mi bilemiyorum. -
"zaten her şey şu ya da bu biçimde başka bir şeyi öldürmekle meşgul. mesela balıkçılık bir yandan beni geçindiriyor, bir yandan da öldürüyor."
(bkz: yaşlı adam ve deniz - ernest hemingway) -
zorba’ya, “ey kubaros” diye bağırdı. “ey kubaros senin ruhun var mı?”
zorba durdu ve çok ağırbaşlı bir tavırla, “var” dedi.
“öyleyse, bana beş drahmi ver”
zorba koynundan, meşinden yapılmış, külüstür bir cüzdan çıkardı.
“al” dedi ve soluk dudakları güldü. sonra bana döndü.
“bakıyorum, burada müthiş ucuzluk var” dedi.
“ruhun fiyatı sadece beş drahmi.”
zorba - nikos kazancakis -
"bu sevinçli, akıllı uslu insan sesleri arasında yalnızım. bütün bu adamlar; vakitlerini dertleşmekle, aynı düşüncede olduklarını anlayıp mutlululuk duymakla geçiriyorlar. aynı şeyleri hep birlikte düşünmeye ne kadar da önem veriyorlar. bakışı içe dönük, balık gözlü, kimsenin kendisiyle uyuşamadığı adamlardan biri aralarına karışmaya görsün, suratları hemen değişir."
(bkz: bulantı - jean paul sartre) -
"mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken (iyi uykular diliyorum!) seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? neden değilim?"
milena'ya mektuplar - franz kafka -
insan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. bekleyip durur insan. hiçbir şey olmaz. insan bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. hiçbir şey olmaz. insan yalnız kalır. yalnız. yalnız.
satranç - stefan zweig -
"hayat bilir misin neye benzer, madam yeranik? rüyanda denizi görürsün;sana olmuş mudur hiç ? yüzmek istersin.tam yüzeceğin anda kurur,kendini yerde yatmış bulursun.istanbulun karına da benzer şehri örter,sevinirsin,kalkayım gezeyim,kartopu oynayayım dersin.birde bakarsın,erimeye başlamış,sokaklar çorbaya dönmüş.camura batarsın."
yalnızlar zaven biberyan -
"...yaşanılanlar ve öğrenilenler ne kadar acı olursa olsun, macera insanoğlu için büyük bir nimetti. çünkü dünyadaki en büyük mutluluk, bu dünyanın şahidi olmaktı."
puslu kıtalar atlası- ihsan oktay anar -
"gitmek fiilinin altını çift çizgiyle en güzel trenler çizermiş."
(bkz: hasan ali toptaş)