-
ne yapalım ? bütün akşam oturup ağlamam mı gerekiyor ? bütün sosyal medya hesaplarımı kapatıp dünyadan mı soyutlayayım kendimi yani ne yapmam gerekiyor ? duyar kasmak için açılmış saçma bir başlık. -
müzik dinliyorum, hem de youreadsfm' i. başka türlü konsantre olamam hayata ve işime. ölenle ölünmüyor derler ve ateş de düştüğü yeri yakıyor. hal böyleyken biz gündelik yaşamlarımıza devam etmek zorundayız bir şekilde, unutmak söz konusu değil zaten. duyarlı olmak güzeldir de duyar kasmamak gerek her olay sonrası. üzüntünün bir ağırlığı yok, ölçemeyiz kimsede. -
yazılanları okumak, haberleri izlemek bile gittikçe zorlaşırken başka şeylerle kafa dağıtmak gerek. herkes farklı şekilde yaşar acısını üzüntüsünü. bence çok üstünde konuşulacak bir konu değil. -
düşünüyorum düşünüyorum ne yapmak gerekiyor acaba diye. tamam sinema başlığına entry girmeyelim. başka nerelere yazmasak? tv' ye de olmaz doğal olarak.tiyatro hakeza. ilişkilere de olmaz ayıp olur. etkinlik, anket filan da olmaz gayriciddi. bak bilim olur bence bir ağırlığı var kanalın. ekşi sözlük hakkında da yazabiliyoruz o da tamam. yeter ya bunlar bize. bi de bir şey daha soracağım. kaç gün boyunca entry giremiyoruz ? bilelim de ona göre davranalım. -
artık ayda bir başkentinde patlama yaşanan bir ülkede yadırgamadığım harekettir. zira memleket survivor'a dönmüşken acun'un sörvayvır'ı reyting rekorları kırıyorsa, patlama öncesi istihbarat ve güvenlik önlemleri alın(a)mıyorsa ve biz uyarıyı abd elçisinden duyuyorsak; bu belirgin ihmallerine rağmen pişkince koltuklarında oturuyorsa yüksek mevkilerindeki "yetkililer", bir de üstüne olan her olumsuzluğu dış mihraka bağlayacak kadar keskin(!) zekalıysa kahir ekserimiz sözün de işin de bittiği yere gelmişiz demektir.
bak arkadaşım. odtü iki öğrencisini, iki pırıl pırıl mühendis adayını toprağa verdi bu kalleş saldırıda. ve ne oldu biliyor musun sevgili arkadaşım: bugün bölüme uğradığımda(elek.-elektr.) normal zamanlardaki gibi konuşan insanlar gördüm. korku yoktu yüzlerinde -ya da ben göremedim-.
sanki 13 mart 2016 takvimlerimizde hiç yer almamış gibi yaşayan insanlar gördüm. derslere hiçbir şey yokmuş gibi devam eden hocalar gördüm. quiz ve ders iptal ettiğini maille duyuran birkaç hoca haricinde hocası öğrencisi hayat devam ediyor temasıyla giriyordu derslere. rektörlük açıklaması teröre lanetten ibaret! salı günü okulda anma etkinliği olacak yalnızca.
arkadaşım işte bu duruma geldik. burası o odtü! ulvi insanların diyarı; entellektüel, bilim üreten ve duyarlı(!) okulum. bak burada bile ne hale geldik ya da getirildik: sinirleri alınmış, tepkiselliğini yitirmiş, 1984 romanından fırlama bir toplum. beş dakika önce önünden geçtiğimiz otobüs durağı beş dakika sonra patlayınca vah vah deyip bir günde olanları unutuyoruz. yitirdiğimiz canlara bakarken bir sonraki patlamaya kadar baktığımız resimleri belleğimizin tozlu raflarına kaldırıyoruz.
belli ki artık gerçekten duyarlı küçük bir azınlık dışında zerre umurunda değil insanların bu katliamlar, bu savaş düzeni, aptal ülkülerle canlı bomba olanlar, onları teşvik edenler. saf kötücül, arkadan iş çeviren, işini savsaklayan bir ülke dolusu insanız.
sözün özü arkadaşım bu saatten sonra sinema yorumu yazmayı bırak, kafada fantastik senaryolar yazmak aklımıza mukayyet olmanın yegane yolu! -
ülke kan gölüne dönmüşken ülkenin kan gölüne döndüğüyle ilgili yorum yazmakla sinema hakkında yorum yazmak arasında hiçbir fark yoktur. zira ülke hakkında yorum yazınca dünya ihya olmayacak, uluslararası bir barış sağlanmayacak, kötü insanlar kendine çeki düzen vermeyecek. aynı sinema hakkında yorum yazıldığında olduğu gibi. dolayısıyla başta da söylediğim gibi ikisi de aynıdır. -
birileri ölürken diğerlerinin yaşaması çok garip öyle değil mi? bende hep öyle inandım fakat durmadı dünya. bir kuş da ölmek üzere şimdi ama ben kahvemi içiyorum, çok acı değil mi? -
uzaydayız, herkesin kafası karışık. -
herkesin hayatına kimse karışamaz demiş ünlü bir türk filozof. -
ülke ilk defa kan gölüne dönmedi diye giriş yapmak istemezdim fakat doğru ilk defa dönmedi ,ne canlar ne şehitler verdik veriyoruz . suclanmasi gereken halk değil . biz yaşıyoruz elimizden gelen yaşamak .