1. bi dergide rastlamıştım bu çocuğa, muhteşem yetenekli bulmuştum. paylaşmak istedim.
    özkan dursun: 2 şubat 1992 doğumlu, sakaryalı, marmara'da hukuk okuyor.

    1
    kadın yıkadı kendini astı.
    güneş yoktu.
    şehir suskundu.

    adam çıkardı kendini astı.
    duvar soğuktu.

    2
    mathilaydı.
    bir masal kadınıydı.
    kimsesiz bir dilde bir şarkı mırıldandı.

    bir yağmur kendini ıslattı.

    3
    lambalardı.
    akşam olsa uyanırlardı.

    4
    duvarda bir adam asılıydı.
    şehirde bir güneş peydahlandı.
    karanlıklar

    karanlıklar arasında

    5
    bir masaldı.
    mathildaydı.
    yokluğun usul usul vardığı.

    kadındı.

    6
    vardı.

    7
    yalnızlık bir yerde yalnız kaldı.
    abi
  2. ne güzel bir duruşun var senin,
    doğayı kımıldatmadan.

    (bkz: edip cansever)
    abi
  3. yaşamak güzel şey doğrusu

    üstelik hava da güzelse
    hele gücün kuvvetin yerindeyse
    elin ekmek tutmuşsa bir de
    hele tertemizse gönlün
    hele kar gibiyse alnın
    yani kendinden korkmuyorsan
    kimseden korkmuyorsan dünyada
    dostuna güveniyorsan
    iyi günler bekliyorsan hele
    iyi günlere inanıyorsan
    üstelik hava da güzelse
    yaşamak güzel şey
    çok güzel şey doğrusu.

    melih cevdet anday
    abi
  4. yollar ne kadar güzel olsa
    gece ne kadar serin olsa
    beden yorulur
    baş ağrısı yorulmaz.
    ii
    şimdi evime girsem bile
    biraz sonra çıkabilirim
    mademki bu esvaplarla ayakkaplar benim
    ve madem ki sokaklar kimsenin değil

    baş ağrısı - orhan veli kanık
    abi
  5. adam ayteni öyle sevmiş ki şiiri insana sevdiğini bir daha sevdirir. keşke herkes bir ayten tutturup gitse öyle.


    ben bir ayten'dir tutturmuşum
    oh ne iyi ayten'li içkiler içip sarhoş oluyorum ne güzel
    hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
    biraz ayten sürüyorum güzelleşiyor
    şarkılar söylüyorum şiirler yazıyorum
    ayten üstüne
    saatim her zaman ayten'e beş var
    ya da ayten'i beş geçiyor
    ne yana baksam gördüğüm o
    gözümü yumsam aklımdan ayten geçiyor
    bana sorarsanız mevsimlerden ayten'deyiz
    günlerden ayten'ertesidir
    odur gün gün beni yaşatan
    onun kokusu sarmıştır sokakları
    onun gözleridir şafakta gördüğüm
    akşam kızıllığında onun dudakları
    başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
    ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
    bir kadehte sizinle içeriz ayten'li iki laf ederiz
    onu siz de seversiniz benim gibi ama yağma yok
    ayten'i size bırakmam
    alın tek kat elbisemi size vereyim
    cebimde bir on liram var
    onu da alın gerekirse
    ben ayten'i düşünürüm, üşümem
    üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
    parasızlık da bir şey mi ölüm bile kötü değil
    aytensizlik kadar
    ona uğramayan gemiler batsın
    ondan geçmeyen trenler devrilsin
    onu sevmeyen yürek taş kesilsin
    kapansın onu görmeyen gözler
    onu övmeyen diller kurusun
    iki kere iki dört elde var ayten
    bundan böyle dünyada aşkın adı ayten olsun

    ümit yaşar oğuzcan
    abi