hava keskin bir kömür kokusuyla dolar,
kapanirdi daha gün batmadan kapilar.
bu, afyon ruhu gibi baygin mahalleden,
hayalimde tek çizgi bir sen kalmissin, sen!
hülyasindaki genis aydinliga gülen
gözlerin, dislerin ve ak pak gerdaninla
ne güzel komsumuzdun sen, fahriye abla!
..."