kesinlikle her gün düşünülmesinin zararının olmadığını, gözlemlerimle tesbit ettiğim kişinin kendini öldürdüğünü sandığı eylem.
aksini yani bu eylemi düşünmek bir tarafa sorulduğunda bile "saçma saçma konuşma" tarzında kinder yumurta cevapları gibi akla mantığa uymayan cevap aldığınız insanlardan evvela uzak durun, bırakmayın konuşsunlar. mantığı yerinde olan her insan bu eylemi düşünür. hatta turnusol kağıdı gibi bir şey artık benim için bu eylemi düşünmeyen insanları eliyorum kendimce. ama işin boyutu çok başka. eylemi gerçekleştirenle izleyenler arasındaki fark çok bambaşka. sosyolojik durumun etkisiyle bunalımlar, krizler apayrı dünyaların gibiymiş yabancılaştırıyor. öyle bulanıklaştırıyor ki süreci bazen hiç elde olmayan daha doğrusu kayda değer bile olarak görülmeyen sebeplerden insanlar bu sona varıyor. bu kadar gerçekci olmaya veya aşırılılığa gerek yok yalanlarda en az doğrular kadar aynı topraktan yetişiyor. yenir mi yenmez mi ben bilemem onu işte.