yaşamak istediğin şeye ulaşma ihtimalin sıfıra epsilon kadar yakınken gerçekleşen.

açalım.

yaşamak istediğin şeye ulaşma ihtimalin sıfırdan önemli bir ölçüde uzaklaştıktan sonra aşk da doğru orantılı olarak azalır. uzun ve sağlıklı ilişkilerde, sen de karşındakiyle birlikte olmak istiyorsun o da seninle. istediğiniz şeye ulaşma ihtimaliniz bire yakınsamış durumda. evlilik aşkı öldürür. neden? bundan işte. ha o aşk sevgiye evrilir, hayranlığa evrilir, şefkate evrilir. bu illa kötü bir şey olmak zorunda değil. ama konumuz aşk. ve aşk biter.

bu zaten işin bariz tarafıydı. ben bir de nedense sürekli gözden kaçan kısmına değinmek istiyorum.

biriyle çok birlikte olmak isteyip bunun gerçekleşme ihtimalini milyonda bir görüyorsan, aşıksın. neden? milyonda bir de olsa birlikte olabilme ihtimalinize tutunuyorsun. çözüm? eğer bu ihtimali yükseltemiyorsan, sıfırla. çok basit di mi? brad pitt'le birlikte olmayı çok istesen de ona aşık olmaman bu yüzden. çünkü birlikte olma ihtimalinizi milyonda bir değil, sıfır olarak görüyorsun. seni bu hale getiren aslında o salak ihtimal. söylemek istediklerin mi var? ara, ağla, zırla. içinde hiçbir şey kalmasın. o milyonda bir ihtimali test et. milyonda bir ihtimalle, işler iyi gider ve sen bu kadar zamandır istediğin hayatının "aşk"ına kavuşursun. 999999/1000000 ihtimalle de, bu ihtimali sıfırlamış olursun. bu ihtimali sıfırlamaktan o kadar korkuyoruz ki, tek çözüm olduğunu aslında göremiyoruz. ne zaman ki sen o ihtimali sıfırlayabileceksin, göreceksin ki kafan pırıl pırıl olacak. çünkü o zaman kendine "ben elimden gelen her şeyi yaptım, şu noktadan sonra olay benden çıktı" diyebilecek, ve hayatına devam edebileceksin.

bu açıdan bakınca aşk üzerine en doğru şeyi ergenliğimizin gözbebeği kurban söylemiş di mi ama?