yaşanılan onca üzüldüğüm şeye rağmen ve içimde minicik bir sevgi kalmamasına rağmen senin hakkında neden hala kötü düşünemiyorum bilmiyorum. bazen merak ediyorum seni, özellikle geçen eski fotoğraflarımıza denk geldiğimde daha da merak ettim. hayatın nasıl mesela, üzüldüğün ve saatlerce konuştuğumuz şeyler nasıl bi sona vardı, mutlu musun, hukuk okumak hayalindi mesela acaba şu an memnun musun, sende kalan eşyalarımı attın mı, sürekli not bırakırdım ceplerine çantalarına ve kitaplarına onlara hala denk geliyor musun? tekrar çok sevmiş, sevilmişsindir umarım ve üzmemişsindir bu sefer karşındakini. ben senden sonra sevemedim kimseyi, neden bilmiyorum. senin sevgin de uçup gidince kocaman bir boşluk kaldı içimde ama yine de doldurmaya çalışmıyorum. bugün bir yere giderken gördüm hep yürüdüğümüz yerlere ev yapmışlar, güldüm. zaman ne çabuk geçmiş ya da inşaat işleri mi hızlanmış bilemedim... neyse. umarım çok çok mutlusundur. hayat sana hep güzel şeyler getirsin.