bir ıstıraba döndü şimdi seni beklemek
nefes verir gibi kaybederken baharı
güzün ayazı ve rüzgarında
ufak bir çöp gibi sürüklenerek

bir mucizeye döndü şimdi senle kavuşmak
mahalle kabadayısına kafa tutan çelimsiz çocuk
veya yağmurdan kaçacak yeri olmayan köpeğinki
gibi bir mucize istemek

bir duaya döndü şimdi seni dilemek
ben ardından adarken bu satırları
bilmezsin ne cehenneme mahkum ruhum
bilmek istemem kime cennetsin sen
hangi gözlere gülüyor gözlerin
gül tacı dudaklarına yaraşır yeşillerle..?