büyükler için çocukları anlama kılavuzu.
böyle bir kitabı yasaklayan zihniyetin bu kitabı okumadığına bahse girebilirim zira bu kitabı okuyan bir kimse çocuklardan ziyade kitabın bir yetişkine ders verdiğini anlardı.

kitabın baş karakteri zeze okuduğum kitaplar içerisinde çocuk saflığına en yakın karakter ve bir o kadar da gerçek. onun gibi çok çocuk tanıdım ve eğer bu kitabı okumamış olsaydım muhtemelen onları hiç anlayamayacaktım.

edebi eser olarak da çok başarılı bir roman. karakterlerin tasviri ve üslupleri teknik olarak oldukça iyi. belli bir süre sonra okumak kadar sonunu hatırlamak da acı veriyor insana.
küçük prens kadar ünlü olamamasına ve daha geniş kitlelere ulaşamaması gerçekten üzücü.

!---- spoiler ----!

"nen var zeze?"
"hiç. şarkı söylüyordum."
"şarkı mı söylüyordun?"
"evet."
"öyleyse ben sağır olmalıyım."

!---- spoiler ----!

içinden de şarkı söylenebileceğini bilenlere selam olsun.