körler ülkesinde görmenin hastalık sayıldığını idrak ettiği an büyür insan. ya da cahit sıtkı'nın şu şiirinden medet umduğunda:

"affan dede'ye para saydım,
sattı bana çocukluğumu.
artık ne yaşım var ne de adım;
bilmiyorum kim olduğumu"