kabussuz yarım akıllı gecede
dilsel bir hataydı yaptığı
avucundaki ölüme hiçlik demişti
sakin kalamazdı bu boşlukta
sinmiş cesaretini bir meyvenin suretine sakladı
farklı bir maktul arıyordu kendine
gülümsemeyi bilmeyen,
açlık dengesizliği hızlandırdı
nefes kokusu körpe
çığlık aç bir hayvan
gözler çukurlarında kanıyor
görüyorlar geceyi
çığlığı
hatasız bir gündü bugün
şatonun içi ruhsuzlukla çırpınıyor
fareler ziyafet için kuytuda bekliyor
daha hızlı öyleyse
şükredilen bir alkış için
alkışlayan tanrı için.