eskişehir ve adana gibi düzlük şehirlerde geçen kısa geçmişimden sonra ailemle beraber bursa'ya ilk taşındığımız dönemler yürürken anlayamadığım bir şekilde yoruluyordum. yaşım on üç. kısa sürede yorgunluğumun sürekli inmek ya da çıkmak zorunda kaldığım yokuşlardan olduğunu keşfedince coşkuyla "buldum! yamuk yumuk bir şehirdeyiz ondan yoruluyoruz!" diye bağırmamla beraber yıllardan beri hala bursa'ya yamuk diyen kız olarak bilinirim.

kendisi iyi ama çevresi kötü diye tanımlayacağım bir şehir.