ilişkiler özelinde konuşuyorum öncelikle bunu belirtmek isterim.

bu duygu öyle pis bir şey ki adamın amına koyar. bunun bir tık ötesi paranoyadır. örnekle açıklamak gerekirse; bir kız arkadaşınız var bunun adı merve olsun, senin de adın ahmet.

ahmet ile merve sevgili normal giden bir ilişkileri var fakat ahmet merveyi gerçekten çok seviyor merve ise normal onunla olmaktan mutlu. daha sonra merve erkek arkadaşları ile dışarı çıkıyor yada okulda kantinde kahve içiyor bunu gören veya duyan ahmet şaşırıyor, sinirleniyor, üzülüyor ve bundan sonra onlarla görüşmelerini yasaklamaya çalışıyor merve yer mi bunu yemez. neyse bunun kavgaları sürekli devam ediyor. bu sırada ahmet şu şekilde düşünmeye başlıyor onlar benden daha kıymetli veya oradaki meriç merveme yürüyor.

işte bu dakika tam olarak ahmet'in avuçladığı yer.

bundan sonra merve'nin her şeyine daha çok karışıyor ve daha ağır şeyler yapmaya çalışıyor, o sırada da merve'nin aklına meriç'i sokuyor. avcı kardeşim meriç bu sırada ya ahmet neden böyle yapıyor ki, ben olsam şöyle yaparım şöyle davranması daha güzel olur, biz seninle kaç yıllık arkadaşız hiç öyle bir şey olabilir mi diyerek kendinin ilişkilerde ne kadar güzel düşünüp düzgün davranan bir adam olduğunu merve'ye çaktırmadan empoze ediyor. o sırada diğer ilişki zaten köküne kadar battı, artık toparlanamaz.

merve ahmet'i terk ediyor, meriç bu sırada kötü ilişkiden çıkan merveyi çok güzel avutup kalbini kazanıyor.

ahmet yaptığı hataların farkına varıyor, ona sürprizler hazırlayıp sözler veriyor ama bir öğreniyor ki...

daha sonra ahmet uzun bir süre alkolik takılıyor, kadınlara tövbe ediyor. günahsız bir sürü kadının kalbini çalıp hepsini terk ediyor. çünkü onları severse onlarda gidecek.

yanlış olduğum noktalar varsa tartışabiliriz.