-
tanrı adına işlenen cinayetlerin sayısı, şeytan adına işlenenlerden çok daha fazladır...erica jong
^:söylemek istediklerim bu kadar^ -
(bkz: tanrıyı reddetmek) -
tanrıyı "reddetmek" ile uzaktan yakından alakası olmayan, köklü bir düşünce tarzıdır.
reddetmek, her şeyden önce "var olan bir şeyi, bir nesneyi, fikri, akımı, kavramı kendine uygun kabul etmemek, uygun bulmamak" tır. evlatlık reddedilir, bir teklif reddedilir. bir para reddedilir. dikkat ederseniz bunlar "var" dırlar.
bir ateist asla tanrıyı reddetmez. bir ateist, tanrının "olmadığını" söyler. ateizm, tanrının varlığını çürütmekle bir saniye dahi harcamaz ; bilakis tanrının yokluğu üzerine fikir inşa eder ve bunun felsefesiyle uğraşır. bir şeyin varlığı ispat gerektirir çünkü, yokluğu değil. olmayan bir şeyi ispata gerek yoktur. örnek olarak sizlere "uçan bir inek var" dersem, bunu ispat etmekle "ben" mükellefimdir. siz ise durduk yere bu uçan ineğin yokluğunu kanıtlamak zorunda olmazsınız. çünkü "yok" halde olmak, zaten hiçbir iz veya ipucuna bağlı olmamak demektir. fakat gelin görün ki ateistler, başından beri yokluğunu izah etmeye çalıştıkları bir şeyin "yokluğunun" ispatı ile sorumlu tutulmaktadırlar.
(bkz: tanrı yoksa kanıtla o zaman) gibi...
bir aforizmayı pek severim. "sözleriniz kaderiniz olur." ince ayrımı farketmezseniz, büyük hatalara düşersiniz. ateizm tanrıyı reddetmez. hele hele kesinlikle yok saymaz. çünkü yok saymak "var olanın yokluğunun farz edilmesi" dir. ateizm var olan bir kutsalı görmemek, onu yok etmek gibi gülünç çabalara düşemez. düşmemelidir. hele ki bir ateiste bunun ispatının sorulması, aksine muhatabın idrak, felsefe ve sistematik bir düzen ile konuşabilme yetilerini ortaya çıkarmaktadır.
ateizm tanrıyı reddetmek falan değildir. ateizm, tanrıyı yok saymak, görmezden gelmek, sevmediği için inanmamak gibi gülünç şeyler asla değildir.
ateizm, tanrıların ve onlara bağlı inanç sistemlerinin özünü anlamak, bu sektörün arkasındaki gerçeği görebilmektir.
ateizm zihnin her şeye mantıkla yaklaşabilmesini mümkün kılabilmektir. -
camdan dışarıya bakarken camın üzerindeki toza bakmaktır. ^: toz niye var? cam niye var?^ -
iddia edilen tanrı kavramının reddidir. kimse kafasında bir şey kurup şu şöyledir böyle özellikleri vardır deyip, var olduğunu iddia edemez. var olduğunu ispat etmek için, somut deliller sunulmalıdır. ha yok o öyle olmaz v.s. gibi bahaneler saçmalıktır. ateizm, tanrı vardır yoktur tartışması içinde değildir. ateizm, tanrı diye bir kavramı baştan red eder. deist ve agnostiklerle bu tartışmaya girmeliler, teist arkadaşlar, ateistlerin sorunu değildir bu. -
dinsizliği benimseyen, kitapsız, peygambersiz, tanrısız bir din. inançsızlık üstüne bir inanç.
çok saçma ve abartılı bir görüştür. bilim bile mutlak doğru değilken ( mutlak doğruya en yakin) , tanrının olmadığına nasıl emin olunabilir ki? -
şimdi bir inanan olarak ben haklıysam atesitler ayvayı yedi ama ben haksızsam en fazla namazdan dolayı yaptığım jimnastik yanıma kar kalır. bi de böyle düşün. -
teizmden ya da deizmden yapı olarak farksız olan düşünüş biçimidir. bir teist ne kadar yobazsa (bir düşünceye, bir inanca aşırı ölçüde bağlı olan kimse) bir ateist de o kadar yobazdır. tanrı vardır demek ile tanrı yoktur demek arasında bir fark olmadığı artık görülmesi gereken bir durumdur. tanrı bir olasılık olarak kenarda durmalıdır. bir değerlendirme yapılacaksa da tanrı bir olasılık olarak dahil edilmelidir. örneklendirmek gerekirse:
"tanrı var olmayabilir ve hiçbir şeyin varlığı tanrıya dayanmıyor olabilir."
"tanrı var olabilir, her şey tanrı tarafından yaratılmış olabilir."
lakin insanlık büyük ölçüde "inanmayı" seçmiştir. bunun sebebi nedir bilinmez ama açık bir eğilim vardır inanmaya. yapılması gereken, tanrı-varsa-da-yoksa-da düzleminde ilerlenmelidir.
tanrı'nın varlığı veya yokluğu insan hayatı için hiçbir şey ifade etmemektedir. tanrının varlığının veya yokluğunun "fikrinin" insan üzerindeki etkisi tabi ki önemlidir özellikle sosyal bilimler için ama konumuz şu an bu değil. insan ölecektir. ne zaman öleceği bir önem taşımaz (camus'nun dediği gibi) ve ölünce ne olacağı konusunda hiçbir zaman emin olamayacaktır. akıl yolunda bunun kavranması önemlidir. sonuç olarak tabi ki duygusal eğilimler de olacaktır, kaçınılmazdır.
dipnot: her gece uyumadan önce hayatın ne kadar anlamsız olduğunu düşünüp, ölümden sonra bir hiç olacağımız, yok olacağımız (içimden geldiği üzere, bir inanç olarak) konusunda keyiflenmiyor değilim. -
tanrıtanımazlık. türkiye'de dindar bir nesil yetiştirmek isteyen ak partiye karşın genç nesilde hayli yaygın. ancak çoğu kör cahil ateistler. ateistler bu ülkeyi hem kurtarma ve hem batırma potansiyeli olan mensuplara sahip bir kitle. -
bir tanrıya ihtiyaç duymama durumudur.
insan toplumları kendi gelişimleri içerisinde kendi ahlaklarını, kendi kültürlerini oluştururken dinlerin boyunduruğundan kurtulup ilerledikçe, dinlerin kendisinin de boşluğunu fark ediyorlar.
dahası, ahlakın evrim süreci içerisinde oluştuğuna dair ciddi emareler var. nitekim dinlerin olmadığı dönemde de, dinlerin ulaşmadığı yerlerde de ahlakın olduğuna dair birçok emare var. dahası, sosyal hayvanlarda ahlakın çeşitli biçimleri olduğuna dair birçok veri elimizde mevcut.
dolayısıyla ahlaklı olmak için artık bir dine ihtiyacınız yok!
sadece cennette bakire huri sikip ırmaklardan şarap içmek için iyilik yapmanıza gerek yok.
artık cennette arsa satan şarlatanlara ihtiyacınız olmadığı gibi, cennette vaadedilen köşkün mertebesini yükseltmek için arapların inşa ettiği yapıların etrafında dönmek zorunda değilsiniz. ya da bir ruhban sınıfı beslemenize gerek yok!
sadece kendi doğanızı uygulayın yeter.
hem belki evrensel ahlaka ulaşma yolunda çocuk tecavüzüne sessiz kalmak zorunda kalmazsınız. burada sadece karaman'da patlayan skandaldan bahsetmiyorum; benzer bir kepazelik daha birkaç yıl önce kardinallerden patladı.
hem belki ahlaklı olmak için kadını ikinci sınıf insan sayıp, 50-100 dolara 14 yaşında kızların köle pazarında satılmasını "helal" saymak zorunda kalmazsınız.
hem belki sizin dininizden olmayanı öldürmek gibi emirlere itaat etmenize gerek kalmaz.
hem belki devlet televizyonunda canlı bomba olmayı övmek zorunda kalmazsınız. kendisini insanların içinde "patlatarak" diğerlerini öldüren sapıklardan biri olma ihtimaliniz azalır.
hem belki din ve hatta mezhep savaşlarında "şehit" olmaktan kurtulur, barış dolu bir dünyada yaşama şansı bulursunuz.
daha gider bu, uzatmayayım.
kendi ahlak anlayışını akılla, bilimle bulmak isteyen insan yoludur.
https://www.youtube.com/watch?v=QKPrXlkRtpQ